هنر، ابزار ایجاد شرایط ظهور است. اگر شرط ظهور، ایجاد جامعه منتظر و آمادگی منتظران برای پذیرش و حاکمیت امام است، هنر، وسیله آن است و هنرمند رسالت ایجاد چنین شرایطی را برعهده دارد.
نقش هنر، بیبدیل و جایگاه آن، والا و مقدس است. هنرمند منتظر، مجاهدی است که با معرفت و محبت به امام به مقام تبعیت و تسلیم در برابر او رسیده است و خواستهای جز خواسته او ندارد و گوش به فرمان امام زمان خود در مصافی مدام به جهاد اکبر و اصغر مشغول است.
هنرمند منتظر با حساسیت بالایی که دارد، همواره جلوتر از زمان حرکت میکند و امام و جلودار زمان خود است. در جامعه منتظر، هنرمندان، پیامبران قوم و زبان رسای امتاند.
ظرفیت سینما در زمینهسازی ظهور
هنر سینما همچون دیگر هنرها، ظرفیتها و محدودیتهایی دارد. ظرفیتهای سینما در زمینهسازی ظهور به دلیل اثرگذاری آن، بیبدیل است؛ اما با توجه به شرایط موجود، یعنی اندیشه حاکم بر آن، نیروی انسانی، مدیریت و تکنولوژی، باید اعتراف کرد کاری بس دشوار و شبه معجزه است.
با تبیین مبانی نظری زمینهسازی و استخراج شاخصهای جامعه منتظر برای هنرمندان و سرمایهگذاری جهت تولید داستان کوتاه و رمان و فیلمنامه و ساخت فیلمهای کوتاه، امید است کمکم زمینههای تولید فیلمنامهها و فیلمهای فاخر در مورد زمینهسازی ظهور فراهم شود.
گفتوگوی پژوهشگران عرصه مهدویت با هنرمندان متدین و هماندیشی این دو با هم میتواند این راه را نزدیکتر کند. جامعه ما در این راه، متأسفانه در ابتدای راه است.
موانع دستیابی به هنر متعالی
توجه به محدودیتهای هنر متعالی (سینما، تئاتر و...) جهت مشخص کردن سطح انتظار و توقع ما از آن به عنوان ابزاری برای رسیدن به دنیای مطلوب، ضروری است. هنر متعالی با وجود توانمندیهایی که دارد، از جهات متعدد، محدودیتهایی هم دارد که به برخی از آنها در پاسخ به پرسشهای گذشته اشاره شد.
حجتالاسلام دکتر سید مسعود پورسیدآقایی